Tot het laatste moment was er twijfel: start ik wel of start ik niet? Met oog op de wedstrijd van zondag leek het mij beter om mijn krachten te sparen, maar na ik de krant te hebben gestaan en omdat het 'thuiskoers' was begon het steeds meer te kriebelen. Ik besloot mijn rugzakje te pakken en rustig richting 'de Meerkoet' te begeven. Kijken of ik goede benen heb en als ik die heb dan start ik was mijn gedachte. Natuurlijk werd het kwartiertje fietsen (waar ik op hoopte) naar de Meerkoet geen kwartiertje, maar 8 minuten. Door alle enthousiasme besloot ik om te starten. Ik schreef me nog net op tijd in en keek samen met mijn oma naar de eerste rondes van de wedstrijd van mijn broertje en neefje. Daarna begon ik aan mijn opwarming.
Al snel ondervond ik dat er weinig concurrentie aan de start stond. Erg jammer, maar wel een goed vooruitzicht voor mijn wedstrijd morgen. Tijdens mijn opwarming bedacht ik een plannetje om mijn wedstrijd zo goed mogelijk in te delen. Zo wilde ik de eerste rondes flink doortrekken om het gat zo groot mogelijk te maken, zodat ik de rest van de wedstrijd rustig kon aanpakken. Achter de senioren (B-categorie) werden wij met z'n vieren opgesteld. Zo'n 1,5 minuut na de B's kregen wij ons startschot. 'Ai, waar is mijn pedaal..' Niet mijn beste start, maar wel een kopstart. Ik moest even zoeken en kon daarna toch inklikken. Ik zette flink aan en hield me aan mijn plan. Zo reed ik de eerste rondes flink door en haalde ik een aantal mannen van de B's in. Toen mijn voorsprong groot genoeg was naar mijn zin, nestelde ik me in een groepje en reden we kop over kop. Zo kon ik mij sparen voor de dag erna. Ik won met overmacht de wedstrijd, maar wat is het fijn om weer eens een keer te winnen! Zo verdedigde ik mijn provinciale titel met succes. Ik kreeg een nieuwe versie van de Zeeuwse Kampioenstrui, gemaakt en ontworpen door mijn oom en neefje van Reysport Sportswear, om mijn schouders.
0 Reacties
|
AuteurDidi de Vries Archieven
Maart 2020
Categorieën
Alles
|