De voorlaatste manche in de Benelux Cup. Zoetermeer is altijd een van mijn favoriete rondjes. Het is een zwaar parcours door de vele klimmetjes. Je hebt er eigenlijk geen moment rust. Ik had enorm veel zin in de wedstrijd, voelde mij goed en gemotiveerd.
Met het opstellen hoorde ik al snel mijn naam. Dit betekende dat ik plaats mocht nemen op de eerste startrij! De eerste bocht in Zoetermeer is altijd een 'dingetje'. Hij is scherp en je kan er zomaar weggeduwd worden. Door mijn goede startpositie en snelle start was ik als eerste weg en schoot ik als een racket naar voren. Ik wilde als eerste door de bocht om weg te zijn uit het gedrang. Toen dat gelukt was liet ik mijn benen stil om mij vervolgens in 3e positie te nestelen. Ik kon het tempo goed volgen en voelde mij nog steeds goed. Op de tweede klim ging het mis. Ik kreeg het ineens heel warm en begon te hyperventileren. Geen lucht en paniek als het gevolg. Het duurde lang voor ik me kon herpakken, maar in de laatste ronde lukte het me toch om dat te doen. Met de laatste krachten die ik in me had vocht ik terug en kon ik nog net aansluiten op het laatste plaatsje op het podium. Een 5e plaats voor mij. Helaas met gemengde gevoelens.
0 Reacties
Kluisbergen, een super mooie omgeving! Het Kluisbos, super gave singletracks! Dat is wat er bij mij op komt als ik aan de Benelux cup in Kluisbergen denk. Last-minute werd deze race ingelast. Een dikke pluim voor de organisatie om alles zo snel nog rond te krijgen!
Ondanks dat het parcours niet over de mooie singletrack was, vond ik het toch een mooi rondje. Het is weer eens wat anders zeker? Met een heel peloton stonden we aan de start. De start was lang, heel lang. Zeker een kilometer en dan werd hij steeds steiler en steiler. Ik besloot rustig te starten en mij in het peloton te plaatsen. Toen we bijna boven waren begon ik plaatsen op te schuiven, want veel meiden hadden al flink wat krachten verspeelt op deze pittige klim. Ik kwam op een 4e plaats te rijden, maar door een terugslagje kwam ik op plaats 5. Samen met Hannah vormden we een mooi achtervolgend duo op plaats 4. We kwamen steeds iets dichterbij, totdat ik door een domme fout in de bevoorrading keihard tegen de grond ging. Ik wilde nog iets aanpakken en tegelijk iets weggooien waardoor mijn stuur achter een paaltje bleef hangen en ik met een noodgang tegen de grond werd gelanceerd. Met een flinke knal klapte ik op de grond. Ik was redelijk teleurgesteld, dus maakte geen haast met mijn fiets weer op te rapen. Hierdoor verloor ik de aansluiting met Hannah en kwam nummer 6 kortbij. Na nog een dipje kwam nummer 6 over mij heen. Samen vormden we een nieuw duo. We wisselden elkaar af; op sommige stukken was zij sneller en op andere ik weer. Met ingang van de laatste ronde haalden we nummer 4 in. Dit betekende dat Britt en ik nu voor plaats 4 en 5 aan het strijden waren. Na een harde sprint wist ik dit toch in mijn voordeel te trekken en werd ik 4e! Mijn beste resultaat in de Benelux Cup bij de elite tot nu toe, maar i'm hungry for more! Na mijn awesome kennismaking met de grond van het weekend ervoor, waren mijn wonden nog altijd niet hersteld. Vocht in mijn benen/enkels, dunne korstjes en pijn. De wond op mijn heup was de wond die het beste herstelde. Die op mijn been bleef maar traag beteren en tot overmaat van ramp ging hij ook nog eens terug open op de avond voor de wedstrijd in Eupen. Toch wilde ik starten.
Zondagochtend stonden we vroeg op en verbonden we mijn been. Hup in de auto en op naar Eupen. Eenmaal aangekomen was het snel op de fiets om nog een rondje te verkennen. Dit rondje was niet zo fijn. Ik had veel last van mijn wonden. Het schudden en de klappen van de afdalingen voelden alles behalve fijn aan. Toch liet ik weinig merken en maakte me klaar voor mijn wedstrijd. Doordat ik wist dat ik niet op een volle 100% kon rijden, was ik erg relaxt. Zo stond ik eens zonder stress aan de start. Toen het startschot klonk schoot ik als een van de eersten naar voren. Ik nam kopstart en reed door tot aan de eerste bocht. Ik bedacht me dat het misschien niet zo slim was om als een idioot naar boven te rijden, dus hield ik tempo in en sloot ik aan in het wiel van Denise Betsema. Bij het ingaan van de laatste meters van de startklim zat ik nog altijd in een 3e positie. Nog voor ik me kon bedenken dat ik op plaats 3 reed gingen we de bocht door en zoefden er 2/3 meiden voorbij. Zo ging ik als 7e het bos in. Beneden merkte ik al snel dat mijn tempo iets hoger lag en zo kwam ik samen met Maaike de Heij op plaats 4 en 5 te rijden. Samen wisselden we telkens af. Toen ik op kop reed kon ik gaatje slaan en reed ik weg van haar. Ik reed nu op een 4e plaats, maar de Luxemburgse Fabiënne Schaus was aan een sterke opmars begonnen. Een aantal ronden reed ze op een paar seconden van mij, maar in de laatste ronde slaagde ze er in om bij mij aan te sluiten. Mijn benen waren inmiddels leeg aan het geraken en ik kon helaas niet antwoorden op een van haar demarrages. Zo moest ik mijn 4e plaats laten gaan en finishte ik op een mooie 5e plaats. Mijn beste resultaat in mijn 2 jaar bij de belofte/elite! Ik was blij met hoe de wedstrijd was verlopen en ik ben klaar voor mijn grote avontuur in Albstadt! Paasmaandag staat bekend om zijn paasbike in Nieuwkuijk. Laat dit nou ook het decor zijn voor de 2e manche van de Benelux cup en tevens ook het Benelux kampioenschap 2017. Het rondje is zo als altijd niet heel spectaculair, maar door de vele regenval was het wel heel glad. Ik hoopte dat het zo zou blijven, want dan werd het rondje technischer. Helaas hadden de junioren het parcours zo goed als open gereden en was het rondje bijna helemaal droog. Het werd dus knallen op de lange stukken en in het bos de technische stukken.
Ik mocht op de eerste rij opstellen en pakte een mooi plaatsje aan de buitenkant. Toen het startschot klonk was ik meteen erg goed weg. In het wiel van Lizzy Witlox kwam ik als 2e de bocht uit. Omdat het stuk nog lang was en ik me niet wilde opblazen liet ik me iets terug zakken. Zo kon ik rond de 5e/6e plaats het bosje indraaien. Het tempo lag erg hoog en doordat ik vol gas en iets te veel aan de buitenkant een afdaling in ging, waar het nog een beetje glad was, ging ik bijna onderuit. Mijn achterwiel schoof hard weg, maar ik kon mezelf rechthouden door mijn voet op de grond te zetten. Iets was niet zo goed deed aan mijn enkel. Er viel een klein gaatje en al snel kwamen er nog 2 dames over mij heen. Ik moest de eerste ronde mijn ritme zoeken. Met ingang van de 2e ronde was ik al terug gezakt naar ongeveer een 10e plaats. Ineens vond ik het ritme en reed samen met Lizzy terug naar een groepje van 4. Erop en erover. Uiteindelijk kwam ik samen met Britt van den Boogert te rijden. Samen reden we om en om op kop. Met ingang van de laatste ronden wist ik dat het aan zou komen op een sprint. Halverwege de laatste ronde merkte ik dat het gat op Lizzy kleiner aan het worden was. We verhoogden het tempo en probeerden nog zo dicht mogelijk te komen. Uiteindelijk reden we het gat van 30 seconden in een halve ronde nog op 9 seconden. Met het indraaien van de laatste keer door de materiaalpost verhoogde Britt eerst het tempo, maar toen ik net op gang kwam hield zij tempo in. Hierdoor besloot ik in de aanval te gaan. Ik nam de kop over en sprintte vollebak. Het was nu alles tot aan de finish lijn! Met 2 naast elkaar denderden we op de finishlijn af. Na de finish was het nog best lang onduidelijk. Van veel mensen hoorde ik dat ze dachten dat ik de sprint gewonnen zou hebben. Helaas bleek het tegendeel echter waar te zijn. Ik verloor de sprint op 0,038 seconden. Erg jammer, dus een 8e plaats voor mij. Ook vandaag heb ik weer kleine progressie gemaakt. Vandaag heb ik een zeer constante wedstrijd gereden en mijn ronde tijden werden per ronde zelfs beter! Op naar de volgende wedstrijd! 9 april stond de eerste benelux cup in Beringen op het programma. Het parcours was uitgezet op de grote oude mijn. Op de ronde waren weinig rustmomenten. Zo moest je veel en soms heel steil klimmen en in de afdalingen moest je je goed concentreren. De afdalingen waren mooi technisch, iets wat mij goed ligt. Zaterdag aan het einde van de middag kwamen we aan. Meteen omkleden en een rondje over het parcours. Het rondje lag er erg stoffig en droog bij, wat het erg gaaf maakte! Na 2 rondjes was ik tevreden en was ik klaar voor de volgende dag.
Zondag was het dan zover. Het zonnetje scheen, geen wolken in de lucht en een mooi parcours dat lag te wachten. Om 13:00 klonk het startschot en ik vertrok van op de 2e startrij voor (dacht ik) 1,5 uur wedstrijd op dit mooie parcours. Ik had een matige start, omdat ik meerdere malen klem gereden werd. Op de klim kon ik een aantal plaatsjes goedmaken en reed ik in het wiel van Denise Betsema. Door een stuurfoutje moest zij van de fiets en ik moest dus ook een voet uit mijn pedalen doen. Hierdoor verloren we beide de aansluiting met de kopgroep. Toen Denise probeerde terug te rijden naar de kop besloot ik mijn eigen tempo te rijden, want de wedstrijd was nog lang en zwaar genoeg! Ik reed op dat moment op een 7e plaats. Al snel kwam de Franse Audrey Menut over mij heen waardoor ik op een 8e plaats kwam. De gehele wedstrijd was het stuivertje wisselen van plaats 8 t/m 13. Ik had vaak dipjes waardoor mensen mij weer inhaalden en dan voelde ik me weer terug sterk en haalde ik hun weer in. Het was er erg wisselvallige wedstrijd. Uiteindelijk bolde ik helemaal uitgeput en na 2 uur wedstrijd als 11e over de finish. Helaas net geen UCI punten, maar wel weer een stapje in de goede richting gemaakt! Volgend weekend is de volgende benelux cup en tevens het benelux kampioenschap in Nieuwkuijk! Zondag om 12:25 zal ik van start gaan! |
AuteurDidi de Vries Archieven
Maart 2020
Categorieën
Alles
|