Als ik naar mijn blog kijk, dan leek het goed stil in mijn leven. Gelukkig bleek alles het tegenovergestelde te zijn. Sinds juni ging mijn seizoen van slakkengangetje naar recordtempo. En niet zomaar een recordtempo.. Maar een recordtempo waarbij het seizoen ineens vliegensvlug klaar was? Het duurde eventjes voordat mijn seizoen wat stabieler werd. Na een aantal downs werd het tijd voor een aantal goede races. Juni zou bijna tot een eind komen en juli naderde. Een 3-tal belangrijke maanden vol met hard trainen en kampioenschappen. Ik zal mijn resterende seizoen in recordtempo beschrijven, want zo verliep het ook vanaf die ene 21 juni... 21 juni 2019. Na een dag werken moesten we snel, snel de auto inladen, avondeten naar binnen werken en vertrekken. Onderweg verruilde ik mijn dagelijkse ‘kloffie’ in voor mijn KTM Aeropak. En die aero ging ik zeker nodig hebben. We waren namelijk onderweg naar het NK Eliminator in Spaarnwoude. Een aantal hele sterke dames op de startlijst, maar ook ik rekende mezelf wel bij de kanshebsters. Vorig jaar behaalde ik een bronzen medaille op dit NK en dat smaakte zeker naar meer. Ondanks de chaos van de KNWU verliep voor mij alles smoot. Ik kwam goed door de heats en was klaar voor de finale. Deze finale, werd de finale van mijn leven. Ik reed van start tot finish aan de leiding en gaf alles wat ik in me had. Even was ik bang dat ze het gat zouden dichtrijden, want man, wat verzuurde ik.. Maar ik hield stand en behaalde mijn eerste Nederlandse titel in de XCE discipline. En hiermee begon alles ineens heel snel te gaan Ik reed die zondag nog de 3 Nations Cup in Spaarnwoude. Mijn benen voelden als een krant en ik heb geen idee hoe ik die wedstrijd überhaupt heb overleefd, maar ik werd 9e. Het resultaat van deze wedstrijd boeide me eigenlijk vrij weinig op dat moment want ik was gewoon *fucking* Nederlands Kampioen XCE😱 Houffalize XCO volgde met een fantastische strijd heel dichtbij het podium. Maar wat was ik gelukkig met mijn 6e plaats! Wie had dat gedacht. Ook het NK XCO ging goed. Ondanks dat ik vrij in het begin van mijn wedstrijd nog al bijzonder van mijn fiets werd geduwd en daardoor een eind moest lopen omhoog. Gevolgen van het lopen speelden parten in het begin van de wedstrijd maar ik finishte heel sterk en kon zo een 5e plaats in de wacht slepen. Na het NK werd ik last-minute toegevoegd aan de Nederlandse selectie voor het EK XCE in Brno. Na een fantastische week te hebben gehad reed ik een 5e tijd in de qualifications en werd ik uiteindelijk 9e. Iets waar ik ontzettend trots op ben zonder enige voorbereiding. Kort op het EK volgde het WK. Mijn allereerste WK ooit. En het was er 1 die ik niet snel zal vergeten. Ik verbaasde mijzelf compleet door een 2e tijd neer te zetten in de qualifications. Hierdoor waren mijn kansen zeer gunstig in de heats. Helaas viel mijn ketting eraf in de eerste heat. Ik vloog er hierdoor dan ook meteen uit... Dat was even huilen geblazen, maar met een 13e plaats op mijn allereerste WK heb ik niet veel te klagen toch? Wat daarop volgde waren de World Cups in Valkenswaard en Winterberg. Ik maakte naast de XCE races ook kennis met de short track races. Ook een erg leuk concept! In Valkenswaard verbaasde ik (vooral) mezelf door 3e te eindigen in de XCE en 5e in mijn eerste short track. In Winterberg werd ik na een spannende strijd net geen 3e en kwam ik dus als 4e over de meet. In de Short track was het behoorlijk chaotisch en na 3x te hebben afgesprint ging ik er met de 3e plaats vandoor. Tussen door reed ik ook nog 2 XCO wedstrijden. Deze verliepen helaas wat minder. Maar who cares, mijn seizoen is meer dan geslaagd. Ik zal nog even kort omschrijven waarom:
* Nederlands Kampioen XCE * Deelname EK * Deelname WK * 2 World Cup podiums (en een Short Track podium) Ik wil iedereen bedanken die van mijn slakkengangetje een racebaan hebben gemaakt. En dat in een recordtempo😜 Bedankt voor het volgen en tot snel op de crossert! / Didi
0 Reacties
|
AuteurDidi de Vries Archieven
Maart 2020
Categorieën
Alles
|